We hebben de eerste echte onderzoeksdag gehad, waaraan de kinderen en jongeren meedoen. De ouders zijn ook aanwezig, maar tijdens de werksessies wel in een aparte ruimte. Iedereen heeft iets meegenomen dat voor haar/hem verbonden is met de absence ervaring. Dat kunnen troost knuffels zijn, of enge boeken.

Verbijsterend hoeveel we iedere dag weer leren. Hoe concreter we werden, hoe verder weg we van de ervaring absence af kwamen leek het soms. Tegelijkertijd merkten we dat hoe preciezer je bent in vragen stellen aan elkaar, hoe beter de ervaring vormgegeven kan worden.

We filmen de ontmoetingen tussen de jongeren en de kunstenaars. Fokke, de geluidsman schrijft de volgende dag:

Steekwoorden die ik ervaren heb de afgelopen twee en een halve draaidag. In random order:

• verhouding met de wereld om je heen verliest zijn afmetingen. Je wordt klein of groot, of allebei tegelijk, er is geen verhouding meer. Net als zwaartekracht; je kan opeens langzaam vallen.
• De kleur wit vind ik ook hiermee rijmen. Wit en zwart zijn allebei een vorm van oneindig. Hebben geen vorm kleur afmeting smaak.
• verlies van tijdsbeleving. Al vind ik die obligaat; je bent er even tussenuit maar de wereld gaat door. Ik weet ook niet hoe lang ik geslapen heb als ik in de trein weggedommelt ben. Maar; ik weet wél, dát ik geslapen heb. Dat weet de absencedist soms niet? Die merkt het aan de omgeving?
• Dingen die met herhaling of interferentie te maken hebben zijn trigger’s; de stroboscoop, valse muzieknoten (die interfereren ook). Vraag: Hoe zit het met absencedisten die op een bootje zitten?
• Dingen die houvast bieden aan de realiteit kunnen de absence tegen gaan; in de spiegel kijken; de tafel beetpakken.
• De absence ervaring heeft een grote component van schimmigheid. De hijgende wolf is altijd net naast haar, niet voor haar, de witte man staat net achter de deur, de bol die abel helemaal opslokt is het meest dreigend als ie net in de periferie van zijn gezichtsveld is. Als het donker is, is de jongen uit Bangladesh het vatbaarst. Controle over jezelf in de realiteit is er niet, je ziet hetgeen je waarmee je geconfronteerd wordt eigenlijk niet helemaal.